Αιμορροΐδες

Αιμορροΐδες: Τί είναι

Οι αιμορροΐδες (αιμορροϊδοπάθεια) είναι μια συχνή πάθηση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα της καθημερινής ζωής του ασθενούς. Πρόκειται για αιμοφόρα αγγεία και φλέβες που βρίσκονται στο κατώτερο τμήμα του παχέος εντέρου και μεταφέρουν το αίμα στον πρωκτό και στον σφιγκτήρα μυ. Ο σφιγκτήρας έχει σαν λειτουργία να συγκρατεί τα κόπρανα μέσα στο τελευταίο μέρος του εντέρου και να επιτρέπει την έξοδό τους κατά την αφόδευση. Οι αιμορροΐδες με τη διόγκωσή τους προβάλλουν από τον πρωκτό ή προκαλούν τα συμπτώματα της αιμορροϊδοπάθειας. Επιδημιολογικά αναφέρεται σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, αφού σύμφωνα με μελέτες ένας στους πέντε ανθρώπους θα αντιμετωπίσει κάποια περίοδο της ζωής του αυτή την πάθηση. Η υψηλότερη συχνότητα στις αιμορροΐδες εμφανίζεται μεταξύ 40 και 50 ετών, με τις γυναίκες να εμφανίζουν σπανιότερα σε σύγκριση με τους άντρες. Το πρόβλημα είναι συχνότερο σήμερα, στις «δυτικού τύπου» κοινωνίες, λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής και των αλλαγών στη διατροφή μας.

Αιμορροΐδες: Αιτίες

Διάφοροι παράγοντες προδιαθέτουν και αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αιμορροΐδοπάθειας κυρίως η χρόνια δυσκοιλιότητα και η έντονη προσπάθεια κατά την αφόδευση. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής που περιλαμβάνει πολύωρη καθιστική ζωή στην εργασία αλλά και στο σπίτι, η άστατη διατροφή γεμάτη με κρέας και κορεσμένα λίπη, η απουσία ινών στη διατροφή, η πλήρης απουσία άσκησης, το άγχος και η παχυσαρκία, είναι καθοριστικοί παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την πάθηση σε άτομα με προδιάθεση. Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες, λιγότερο συχνοί, που μπορούν να προκαλέσουν αιμορροΐδες, όπως ένας έντονος χρόνιος βήχας, η μεγάλη ηλικία, η κύηση στις γυναίκες ή ακόμα και η βαριά εργασία (άρση βαρέων αντικειμένων) και η ορθοστασία.

Αιμορροΐδες: Συμπτώματα

Οι αιμορροΐδες με τη διόγκωση των φλεβών εμφανίζονται σαν μικρά εξογκώματα του  πρωκτού και δεν προκαλούν πόνο εκτός αν προκληθεί αιμορραγία ή θρόμβωση, οπότε παρουσιάζουν ξαφνικό, έντονο πόνο. Ανάλογα με το βαθμό προβολής από τον αυλό του εντέρου χωρίζονται σε 1ου, 2ου, 3ου και 4ου βαθμού αιμορροΐδες. Οι περισσότερες συνήθως δεν προκαλούν πόνο. Για να διαγνώσει ο γιατρός το βαθμό των αιμορροΐδων πρέπει να κάνει πρωκτοσκόπηση μέσω ενός λεπτού οπτικού οργάνου με φως στην άκρη. Οι  αιμορροΐδες προπίπτουν στον πρωκτό μετά από έντονη προσπάθεια ή  εξαφανίζονται σε χαλάρωση, ανάλογα με τον βαθμό της πρόπτωσης που τις χαρακτηρίζει. Με τις κενώσεις μπορεί να συνυπάρχει πρόσμιξη φρέσκου αίματος ( έντονο κόκκινο χρώμα).Το πιο κοινό σύμπτωμα στις  αιμορροΐδες είναι η εμφάνιση έντονου κόκκινου αίματος που εντοπίζεται στα κόπρανα αλλά και στο χαρτί υγείας, κάτι που οφείλεται στις ρωγμές του βλεννογόνου. Το επώδυνο πρήξιμο και η δημιουργία μιας σκληρής μάζας γύρω από τον πρωκτό, σημαίνει θρόμβωση μέσα στο αιμορροΐδικό πλέγμα. Όταν υπάρχει θρόμβωση παρατηρείται οξύς πόνος που εμποδίζει το πάσχον άτομο να καθίσει ή να αφοδεύσει. Συχνά καταλήγει σε χειρουργική αντιμετώπιση. Αξίζει να προσθέσουμε πως εάν υπάρχει απώλεια αίματος στα κόπρανα, ο ασθενής πρέπει να απευθύνεται στον ιατρό του, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποια σοβαρότερη πάθηση του εντέρου.

Αιμορροΐδες: Αντιμετώπιση

Η θεραπεία στις αιμορροΐδες δίδεται εξατομικευμένα, ανάλογα με το στάδιο εξέλιξης που βρίσκεται η πάθηση. Για αιμορροΐδες πρώτου και δευτέρου βαθμού η αντιμετώπιση γίνεται με αύξηση των φυτικών ινών στη διατροφή σε συνδυασμό με τη σωστή ενυδάτωση και τη χρήση τοπικών αλοιφών ή και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για να καταπολεμηθεί ο πόνος. Καλό θα είναι να αποφεύγεται η παρατεταμένη ορθοστασία. Όταν όμως οι αιμορροΐδες παραμένουν, ή είναι πολύ διογκωμένες ή αιμορραγούν συνεχώς, τότε απαιτείται επεμβατική αντιμετώπιση.

Αιμορροΐδες: Ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι. Αιμορροϊδεκτομή

Μιλώντας για ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους εννοούμε τη σκληροθεραπεία, την απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών με Doppler και τον καυτηριασμό με Laser, που αποτελεί την βέλτιστη θεραπεία για τους 3 από τους 4 βαθμούς αιμοροϊδοπάθειας. Είναι μάλλον η καλύτερη δυνατή θεραπεία τουλάχιστον για τους τρείς πρώτους βαθμούς αιμορροιδοπάθειας και γίνεται με τοπική αναισθησία. Τέλος ως μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο θεωρούμε και τη χειρουργική αφαίρεση θρόμβου με τοπική αναισθησία. Οι παραπάνω μέθοδοι έχουν μεν λίγο πόνο, ελάχιστη απώλεια άιματος, μικρό χρόνο νοσηλείας και άμεση επιστροφή στην καθημερινότητα, αλλά έχουν το μειονέκτημα της πιθανότητας υποτροπής. Η αιμορροϊδεκτομή γίνεται απαραίτητη εάν υπάρχει συνδυασμός αιμορροΐδων και 3ου ή  και 4ου βαθμού πρόπτωση , αιμορραγία ή ιστορικό επεμβατικών διαδικασιών που δεν έλυσαν το πρόβλημα.

Αιμορροΐδες: Τεχνικές Αιμορροϊδεκτομής

Η ανοιχτή αιμορροϊδεκτομή χρησιμοποιείται συχνά και θεωρείται αποτελεσματική. Βεβαίως μετεγχειρητικά ο ασθενής έχει εντονο πόνο και πιθανότητα αιμορραγίας ή κατακράτησης ούρων. Από την άλλη, η χρήση κυκλικού αναστομωτήρα θεωρείται η ιδανικότερη για την αντιμετώπιση των 3^ου και 4^ου βαθμού αιμορροΐδων, διότι έχει λίγο μετεγχειρητικό πονο και μικρότερο ποσοστό επιπλοκών και άμεση αποθεραπεία. Τέλος, υπάρχει και η αιμορροιδεκτομή με χρήση θερμικής ενέργειας εντοπισμένα, για λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, μικρότερο χρόνο του χειρουργείου και μικρότερη απώλεια αίματος. Μπορεί να συνδυαστεί με τεχνική του κυκλικού αναστομωτήρα για την αφαίρεση περίσσειας όζων.

Ραγάδες Πρωκτού: Τί είναι

Η ραγάδες πρωκτού αποτελούν συχνή πάθηση, κατά την οποία δημιουργείται ένα άνοιγμα (πληγή) του δέρματος του πρωκτού, στην περιοχή του σφιγκτήρα μυ. Οι ραγάδες παρουσιάζονται και σε άνδρες και σε γυναίκες, με τα συμπτώματά τους άλλες φορές να υποχωρούν αυτόματα και άλλες να παραμένουν για πολύ καιρό κάνοντας τη ραγάδα χρόνια. Στη χρόνια αναπτύσσεται μια υπερτροφική πτυχή δέρματος έξω από τη ραγάδα και μια πρωκτική θηλή μέσα, ως αποτέλεσμα της χρόνιας προσπάθειας του οργανισμού να επουλώσει, μάταια, τη ραγάδα.

Ραγάδες: Αιτίες Εμφάνισης

Κυρίως εμφανίζονται σε άτομα που πάσχουν από δυσκοιλιότητα και τα σκληρά κόπρανα τραυματίζουν την περιοχή, αλλά μπορεί και να προκληθεί ως αποτέλεσμα πολλών κενώσεων. Αν δεν υπάρχει κάποιο εμφανές αίτιο, ο ιατρός κάνει διερεύνηση για άλλες παθήσεις όπως νόσο του Crohn και ελκώδη κολίτιδα.

Ραγάδες: Συμπτώματα

Κύριο σύμπτωμα στις ραγάδες είναι ο οξύς πόνος και η εμφάνιση λίγου αίματος, κυρίως στο χαρτί, ενώ σε χρόνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει βλέννα και κνησμός στην περιοχή. Ο πόνος μπορεί να μείνει έως και για ώρες μετά την κένωση.

Ραγάδες: Αντιμετώπιση

Η θεραπεία που εφαρμόζεται στις ραγάδες βασίζεται στην προσπάθεια εξάλειψης του σπασμού του σφιγκτήρα προκειμένου να μειωθεί ο πόνος και να επουλωθεί η πληγή. Η θεραπεία επίσης εξαρτάται από το χρονικό διάστημα που το άτομο εμφανίζει τα συμπτώματα. Οι οξείες περιπτώσεις έχουν πολλές πιθανότητες επούλωσης με συντηρητική αγωγή. Κατά τη συντηρητική αγωγή συστήνεται στον ασθενή να προσθέσει στη διατροφή του φυτικές ίνες και υγρά, προκειμένου να έχει μαλακά και ογκώδη κόπρανα. Η περιοχή πρέπει να διατηρείται καθαρή με πλύσιμο χωρίς υπερβολή στο σαπούνι και το χαρτί υγείας. Το νερό πρέπει να είναι ζεστό χωρίς να καίει, ώστε να ανακουφιστεί το άτομο από τον πόνο, να χαλαρώσει ο σφιγκτήρας και να αιματωθεί η περιοχή για να διευκολυνθεί η επούλωση. Οι αναισθητικές αλοιφές που δρουν τοπικά μετά την κένωση, μειώνουν τον πόνο της ραγάδας. Μια νεότερη τεχνική, που προήλθε από τον χώρο της πλαστικής χειρουργικής είναι ενέσιμη εισαγωγή α-αλλαντοτοξίνης (Botox, Dysport κλπ) στο σημείο, ώστε να προκληθεί παράλυση του σφιγκτήρα για ταχύτερη επούλωση και αποσυμφόρηση από τον πόνο. Η παρενέργεια μπορεί να είναι η παροδική ακράτεια που όμως αναστρέφεται όταν χαθεί η επίδραση της ουσίας. Η δράση της τοξίνης κρατά 3-6 μήνες και συνολικά τα ποσοστά επιτυχίας των συντηρητικών θεραπειών που προαναφέραμε φτάνουν έως και το 80%.

Ραγάδες: Χειρουργική Θεραπεία

Όπου η συντηρητική αγωγή δε φέρνει αποτελέσματα συστήνεται η χειρουργική αποκατάσταση της περιοχής. Ένα 50% των ραγάδων θεραπεύονται χωρίς να χρειάζονται επέμβαση, όμως αν παραμένουν για πολύ καιρό είναι λιγότερο πιθανό να θεραπευτούν από μόνες τους. Η Διαστολή είναι μια παλιότερη μέθοδος κατά την οποία γινόταν διάταση των σφιγκτήρων με την εισαγωγή 6-8 δακτύλων και αποσκοπούσε στο να σταματήσει ο σπασμός του έσω σφιγκτήρα. Εφαρμόζεται σπάνια λόγω του υψηλού ποσοστού επιπλοκών, κυρίως της ακράτειας από την κάκωση που προξενείται στους σφιγκτήρες. Η έσω πλαγία σφιγκτηροτομή έχει ως σκοπό να χαλαρώσει ο έσω σφιγκτήρας βοηθώντας τη ραγάδα να θεραπευθεί. Γίνεται μια τομή κοντά στον πρωκτό και μερική διατομή του έσω σφιγκτήρα. Με αυτό τον τρόπο αφαιρούνται και  οι αιμορροΐδες που μπορεί να συνυπάρχουν. Πλεονέκτημα της μεθόδου είναι το μικρό ποσοστό υποτροπής που φτάνει σε πολύ χαμηλά επίπεδα της τάξεως του 0%-3%. Επίσης είναι σύντομη και κατάλληλη για ασθενείς που υποτροπιάζουν από άλλες πιο συντηρητικές μεθόδους. Η νεότερη μέθοδος θεραπείας της ραγάδας είναι ο καυτηριασμός με laser ώστε να αποκαλυφθεί η βάση της ραγάδας, ενθαρρύνοντας τον οργανισμό να αναπτύξει την ανάπτυξη των νέων ιστών για επούλωση. Είναι μια μέθοδος που δεν απαιτεί νοσηλεία και αναισθησία.